öteden beriden

yeni işime başlayalı 5 işgünü geçti. ben masa başı işinden pek hoşlanmıyorum, bu yüzden de amirlerimin idareci olma tekliflerini hep geri çevirmişimdir. bu ifadem, yeni işimi sevmiyorum anlamına gelmesin. fikir yürütmek için henüz çok erken. öğretmenlik mesleğimi sonsuza kadar yürütecek değildim elbette, evde de boş boş oturamaz, gün-komşu ziyaretleri bana göre değil. aslında karışık duygular içerisindeyim. çünkü bu iş de hemen bitiverecek, istediğim an çantamı alıp da çıkıvereceğim gibi değil. çünkü birileri bana güvenerek böyle davrandı.

kendime ait bir odam var. arta kalan zamanlarda zaman geçirebileceğim bilgisayarım, hayırlı olsuna gelen giden, geçerken uğrayıveren dostlarım var, çoğu arkadaşı tanıyorum, bu da iyi.. beni yoran sabahtan akşama değin işyerinde kalmam. geçtiğimiz hafta buna pek uymadım, geliş gidiş saatlerim hep farklıydı. evde yatış saatlerim düzensiz, beni yoracak bu sanırım, uykusuzluk.

yol problemim yok, beş dakikada işimdeyim arabayla. oysa okulum 25 km. uzaklıktaydı. vakıf yönetimi okul içinde. ilk öğretim okulu, bir de başka bir yerde anaokulu kreş var vakfa bağlı. lise binasının yapımı sürüyor. çocuk sesleri cıvıl cıvıl, bu da değişik geldi büyük öğrencilerden sonra.

öğretmenlerin yükü gerçekten ağır bu okulda. vakıf özel okulu olduğu için onlardan çok şey bekleniyor. çoğu emekli öğretmenler, buyüzden fazla hayıflanmamak gerekir.

kısaca işimde ısınma turlarındayım. alışırım bu düzene de... öğretmenlik günlerimde okula ders saatlerinde gittiğimden, haftada birgün boş olmasından kaynaklı bir rahatlığım vardı benim. burada tüm gün bulunmak gerekli, her an bir problemle karşılaşılabilir çünkü.

çarşamba sabahı izmir-istanbul-petersburg uçak yolculuğu. dört gün sonra da trenle moskova ya gidiş. şimdiye kadar sırasıyla sehahat amaçlı, ingiltere, fransa, italya, hollanda, saraybosna, ispanya defalarca da yunanistan a gittim. kısaca hep batı ülkeleri.. ilk kez asya ya seyahat edeceğimden heyecanlıyım. demirperde ülkesi diye ilkokul öğretmenimiz anlatırdı ben de gerçekten demirden bir perde olduğunu hayal ederdim çocuk aklımla.. merak ettiğim bir ülke. internetten hava durumuna bakıyorum soğuk, bu nedenle kışlıkları döktüm hafta sonu. tanımlı giyecekler almalıyım, çok eşya götürmek istemiyorum, sadece eşimin taşıyacağı bir bavul hazırlamalıyım. bu gezinin iyi geçeceğini umuyorum. çok yazdım yine. sevgiyle kalın...