sağlık macerası

1995 temmuz ayında göğsümde kızarıklık, ağrı ve sertlik oluştu çok korktuk. hatta ertesi gün marmara adasına gezimiz vardı bir grupla, bozmayalım insanların keyfini diye gittik üç gün. dönünce hemen doktor araştırdık izmir de. bir doktor ismi de bulduk dokuz eylül üni. den.

koca evhamlı. önce çekaptan geç sonra o doktora gidelim diye tutturdu. bilenler bilir özel sağlık hastanesinde çekaptan geçtik, momografide göründü kitle, cerrahi inceledi, emin olamadılar ilaçlı film çekildi .. kalp için de testler yaptırılmıştı kontroller için. benim testlerde acayip bir durum görmüş doktor, siz memeyi şimdilik bırakın kalp anjiyosu yaptırın dedi. haydaa.. çok yemek filan yiyince kalbim sıkıştırır herhalde mide baskısı ama hiç bu kadar ciddiye almamıştık. kocaya söylemiyorum, o dönemde zayıflamak için yosunla masaj yaptırıp elektrikle ısınan bir koca muşambanın içinde terler döküyorum sanırım beşinci seansta bayılacak gibi oldum kendimi zor attım dışarı..o muşambalara gireceğine boğazını tutsana.. olacak işte, herhalde ben o dönemde kalbin ritmini bozdum, çünkü havalarda çok sıcaktı. sanki yirmili otuzlu yaşlardayım da doktor kontrolü olmadan belki de ehil olmayan ellerde bu işi yaptırıyorum, ne cesaret..

her neyse göğüsteki kitleyi unuttuk kalbin derdine düştük, yine aynı hastanede anjiyo oldum, şükür ki birşey çıkmadı ama doktor, kalbin kılcal damarlarında birşeyler olabileceğini söyledi ve içimize gene kurt soktu. o hastaneyi bırakıp yine izmir kent hastanesinde, şu anda adını unuttuğum bir işlem yapıldı, yurt dışından gelen bir maddeyi vücuda vererek ve de karaciyerin parlamasını engellemek için çikolata yedirerek kalbin filmini çektiler, bantta koşturup bir daha filmini çektiler sonuçta birşey yok. ohhh şükür dedik sıra kitleye geldi.
önce iğneyle sıvı alıp incelendi, apse olduğu anlaşıldı, antibiyotik kullandım, kontrole gidildi, geçmemiş.. inatçı..

doktora; aklımda kalacağına alınsın istedim ve birkaç gün sonra başka bir hastanede ameliyat oldum. bu arada belirtmeliyim ki ameliyattan şundan bundan hiç korkmam. beni korkutan bilinç yerindeyken yapılan müdahalelerdir ve de acı veren kontroller, filmler.. uyuduktan sonra ne yapacaklarsa yapsınlar umrumda değil.. yedi kez uyutularak ameliyat olmuşluğum da vardır yanee.. alınan parça patolojide incelendi birşey yok. haaa... sonradan hatırladım hızlı hızlı hareket ettiğimden kapıya çarpmıştım göğsümü..

aslında ameliyat eden doktor bir yıl sonra kontrole gel dedi, ben üç ay gecikmeyle ama başka bir doktora gittim bugün. önceki dr. meme, böbreküstü, guatr vb. de bakıyordu. son gittiğim arkadaşımın tavsiyesiydi sadece meme üzerine doçentti.

randevu dörtteydi, biz biraz erken gittik. dr. un yanında çalışan bayan benimle öngörüşme yaptı, gereken soruları sordu, önceki sonuçları düzene koydu, boyumu kilomu da ölçtü, doktorun çağırmasını beklemeye başladık. sıranın bbana gelmesiyle kendimi doktorur odasında buldum. ilk görüş ne kadar önemli arkadaşlar.. güven vericiydi, bir bilim adamı gibiydi, kendinden emin , vakur.. öngörüşme yapan genç bir bayandı, sonradan öğrendim yüksek hemşireymiş, pırıl pırıl bir gerç kız. muayenehane de tertemiz, düzenli ve de şık.

sorular, sorular... ilk ameliyat patoloji sonucunda belirtilen hastalığı hiç duymadım dedi. muhtemelen hala o parçanın orda olduğunu başka bir laboratuvarda incelenmesi gerektiğini söyledi. haydaaa o labr. bul, parçayı iste, bulabilecekleri de şüpheli, hem birbuçuk yıl önce alınan parça hala orda bekletilir mi???? aklım yatmadı bana zor bir iş gibi göründü. sonra hem elle, hem de ultrasonla muayene etti, oturtarak mezuro ve cetvelle ölçtü, biçti, yuvarlak şeffaf bir şeyle hacmine kadar buldu. benimkilerin biri diğerinden 300 gr büyük, hadi 70 gr ameliyat için doku alınsa bu kadar fark niye diye epeyce düşündü. sonra giyindim, sonuç hakkında konuşacak benimle. anlatıyo, anlatıyo.. kafama takılan soruyu hemen sormalıyım ama sordurtmuyor ben bitireyim sonra sor diyo.. ben de sonra soracağım soruyu unutuyorum tabee..

önbilgileri dikkatli okumadığından mıdır bilmem, benim hiç doğurmadığımı, bunun da önemli bir risk olduğunu söyledi. ben de günlü çocuk doğurduğumu ama yaşamadığını, sonra da düşükler yaptığımı anlattım. diğer riskler arasında kilolu oluşum, sigara içmem, kist oluşması (kendiliğinden oluşmadığını, çarptığımı söyledim, onu da atlamışş) vb. gibi nedenlerle yüksek bir risk gurubuna girdiğimi söyledi. risk sayım 10 muş, ama doğum yapmam ve çarpma sonunda kitle oluşumu sayımı 6 ya düşürdü. ohhh dedimmm...

haa en önemlisi boyum ve kiloma göre olması gereken kütleden iki kat daha fazla kütle taşıyomuşum ben önlerde.. bu her zaman tehlike. küçültme ameliyatı yapabileceğini anlattı. haydaa, manken mi olcam ben yaa. ben onlarla mutluyum, sonra vücuduma göre büyük de durmuyolar bana göre. sonra bana hiç kimse büyük demedi onlara.. uygun, küçülten çamaşırlarla gayetten de iyi duruyolar.
küçültme ameliyatı olamam dedim. o zaman diyet yapacaksınız, 21 kg fazlanız mevcut dedi. yüzüme bir şamar gibi indi yine kilolar arkadaşlar. hiçbir kontrolde film dahil, yağ dokularından yeni oluşan kanser kitlesi görülemezmiş, ancak fındık büyüklüğüne gelince görülebilirmiş.

şu anlamda saçma geldi arkadaşlar, bu konuda fikri olan söylesin, hadi göğsü küçülttük, kitleyi görülebilir düzeye getirdik. sadece memede mi oluşuyo bu meret. bağırsaktakini, pankreastakini, rahimdekini, karaciyerdekini vs. vs. nasıl anlıycaz. doktor sadece kendi branşını konuşturuyo, diğer azalardaki riskleri naapacaaz..

kısaca şimdilik benim büyüklerde bir tehlike yokmuş, bir ay içinde adını verdiği merkezde momografi çektirip sonucu bildireceğim. bir de zayıflama yoluna gireceğim. sevgili zayıflayan blogerler lütfen bana da yardımcı olun. asortik; yardımlarını bekliyorum. sağlıkla kalın sevgili arkadaşlarımmm..