Acaba Bizim Yönümüz Ne Tarafa

Bugün başarıdan bahsetmek istiyorum. Evet başarının adı. Başaranların birer ismi var. Başaranların ismi, öğretmen, doktor, öğrenci, anne... olmakla birlikteaslında biz onlara kısaca "başaranlar" diyoruz.
Hepimizin hayatta hedefleri olmuştur. Yaşam sürdüğü sürece de olacaktır.
Hepimizin bildiği bir söz vardır.
"para peşinde koşarsan paranın büyük bir kısmını elde edersin ve düşüşün ani olur. Değer peşinde koşarsan hem değer, hem ün, hem para elde edersin. Yükselişin güzel olur"
Önemli olan ihtiyaç duyanların yanında, ihtiyaç duyulan bir insan olabilmektir. Pekçoğumuzun bunu başarmaya çalıştığına inanıyorum. Önce insan olmayı ve değerlerin peşinde koşmayı...

Birkaç yıl önce, SeattleÖzel Olimpiyatlarındazihinsel özürlü olan dokuz yarışmacı 100 metre koşusu içinbaşlama çizgisine toplandılar.
Başlama işareti ile birlikte hepsi birden yarışa başladılar.
Bir hamlede başlamadılar belki ama, yarışı bitirmek ve kazanmak için istekliydiler.
İlk birkaç metrede içlerinden bir delikanlı tökezleyipyere düştü ve ağlamaya başladı.
Diğer sekiz yarışmacı delikanlının hıçkırıklarını duydular ve yavaşlayarak geriye baktılar.
Sonra hepsi yönlerini değiştirdiler.
Geriye dönerek gencin yanına geldiler.
İçlerinden Down Sendromlu bir kız eğilip delikanlının yanağına bir öpücük kondurdu ve "bu onun dana iyi olmasını sağlar" dedi.
Sonra dokuzu birden kol kola girdiler ve bitiş çizgisine doğru hep birlikte yürüdüler.
Stadyumdakiherkes ayağa kalkarak dakikalarca bu yürekli insanları alkışladılar.
O gün orada bulunan seyirciler hala bu öyküyü anlatıyorlar.
Çünkü öğrendikleri birşey vardı; Hayatta önemli olan şey sadece kendimiz için kazanmaktan ziyade kimi zaman yavaşlamak anlamına gelse bile kendimizle birlikte diğerlerinin de kazanmasına yardım etmektir.

Çağ her işin mükemmellik üzerine işlediği ve neredeyse sizi sömürme yolunda ilerlediği bir yönü gösterse de insanlık dengeyi korumak içiniyi birşeyler de yapmakta...

Acaba bizim yönümüz ne tarafa?