HAYATIMIZDAKİ KEŞKE LER, OLMAK İSTEDİĞİMİZ AMA OLAMADIĞIMIZ, YAPMAK İSTEDİĞİMİZ , YAPAMADIKLARIMIZ:
Dr. olmak isterdim ya da diş hekimi. Çok saygıdeğer gelir bu meslek bana. İnsanları hayata döndürmeleri, acılarını dindirmeleri... Bu mesleğe sahip olanlara hep gıpta ile bakmışımdır, saygı duyarım onlara..
Keşke iki çocuğum olsaydı, biri kız biri erkek. Şu anda kocaman delikanlı ve genç bir kız olurlardı, belki de erken evlenselerdi torunlarım olurdu kimbilir.. Eşim önceki yıllarda kızı olsun isterdi, ama yüzü sana benzesin derdi, ben de fiziğinin ona benzemesini isterdim, incecik, uzun.. Buna da şükür diyorum, hamileliği, doğumu tattım, bebeğimin karnımda tekmelerini duyumsadım, ama kucağıma alamadım. O yıllarda ekonomik durumumuz daha iyi olsaydı, başka koşullarda doğurabilirdim onu. Karnımda ölünceye dek beklemezdi ebeler, doktor olsaydı başucumda, kalp seslerinin yavaşladığını anladığı anda sezeryanla alıverirdi, kimbilir...Sevdiğim adamdan, ortak bir varlığa sahip olamayışım beni, yaşamımın sonuna dek hep üzecek biliyorum. Kısaca, hep bir yanım burukkk... Gençlik yıllarında bunun çok kompleksini de yaşadım ama artık kalmadı, yeğenlerimle teselli buluyorum, onları çok seviyorum.
Keşke hiç bilinmeyen, tanınmayan bir aile olsaydık, kendi yağıyla kavrulan. Oysa hayata öyle başlamıştık. Sonraki gelişmeler bizi, hep gözönünde olan, herkesin gözü üzerinde, konuşulan, izlenen kişiler durumuna getirdi. Ben hiç istemedim böyle olmasını, ama seçtiğim adam öyle değildi, mücadeleci, idealist, koşuşturmayı seven... Sokağa çıktığımda herkese selam vermek zorunda hisettiğim bir durumda olmak zor, belki o gün başım önümde, dalgın düşünceli, alışverişimi yapıp evime geleceğim, hayır yapamazsın... tanıdıklarınla konuşacaksın, daha uzaktan bildiklerine slm vereceksin. Davetler, yemekler, törenler... bitip tükenmek bilmeyen sohbetler.. Bulunduğun mekanda sık sık lavobaya bile gidemezsin çünkü seni izlerler bunun baskısını hissedersin üzerinde..
Bu yazı böyle uzar gider, hemen aklıma geliverenler bunlar. Başka şeyler de olursa diğer postlarda yazarım artık.
Ben, Gençlik Biterken, Derin iz, Sardunya, Age 35 ve Hayal alanınım ı sobeliyorum. Hadi sizlere kolay gelsin.
Keşke iki çocuğum olsaydı, biri kız biri erkek. Şu anda kocaman delikanlı ve genç bir kız olurlardı, belki de erken evlenselerdi torunlarım olurdu kimbilir.. Eşim önceki yıllarda kızı olsun isterdi, ama yüzü sana benzesin derdi, ben de fiziğinin ona benzemesini isterdim, incecik, uzun.. Buna da şükür diyorum, hamileliği, doğumu tattım, bebeğimin karnımda tekmelerini duyumsadım, ama kucağıma alamadım. O yıllarda ekonomik durumumuz daha iyi olsaydı, başka koşullarda doğurabilirdim onu. Karnımda ölünceye dek beklemezdi ebeler, doktor olsaydı başucumda, kalp seslerinin yavaşladığını anladığı anda sezeryanla alıverirdi, kimbilir...Sevdiğim adamdan, ortak bir varlığa sahip olamayışım beni, yaşamımın sonuna dek hep üzecek biliyorum. Kısaca, hep bir yanım burukkk... Gençlik yıllarında bunun çok kompleksini de yaşadım ama artık kalmadı, yeğenlerimle teselli buluyorum, onları çok seviyorum.
Keşke hiç bilinmeyen, tanınmayan bir aile olsaydık, kendi yağıyla kavrulan. Oysa hayata öyle başlamıştık. Sonraki gelişmeler bizi, hep gözönünde olan, herkesin gözü üzerinde, konuşulan, izlenen kişiler durumuna getirdi. Ben hiç istemedim böyle olmasını, ama seçtiğim adam öyle değildi, mücadeleci, idealist, koşuşturmayı seven... Sokağa çıktığımda herkese selam vermek zorunda hisettiğim bir durumda olmak zor, belki o gün başım önümde, dalgın düşünceli, alışverişimi yapıp evime geleceğim, hayır yapamazsın... tanıdıklarınla konuşacaksın, daha uzaktan bildiklerine slm vereceksin. Davetler, yemekler, törenler... bitip tükenmek bilmeyen sohbetler.. Bulunduğun mekanda sık sık lavobaya bile gidemezsin çünkü seni izlerler bunun baskısını hissedersin üzerinde..
Bu yazı böyle uzar gider, hemen aklıma geliverenler bunlar. Başka şeyler de olursa diğer postlarda yazarım artık.
Ben, Gençlik Biterken, Derin iz, Sardunya, Age 35 ve Hayal alanınım ı sobeliyorum. Hadi sizlere kolay gelsin.
4 yorum:
en yakın zamanda yazacağım şeker,
içimi yaktın be yalnızlar kraliçesi:) birden kalabalık içerisindeki yalnız kadın demek geldi sana içimden. saygıyla selamlarım seni:)))
nimet
keşkeler zormuş yahu, yazacağım ama kaç tane yazdım sildim bi bilsen, yuh be ben bile şaştım sonra, üzerinde çalışıyorum
Seninle msn den konuştuğumuzda ne kadar aklı başında ve olgun biri olduğun ortaya çıkıyor..Şanslı bir eşin var ki seni bulmuş bence :)Bunları gayet içimden gelerek yazdım.Belirtmek isterim.
Yorum Gönder