Uzun bir aradan sonra

Yoğunluk desem pek de sayılmaz, tembellik, isteksizlik benimki. Yazılarımı takip eden arkadaşlar bilirler, bir yıl önce arabamın tekerleklerini kesmişti birileri, kamera kayıtlarından bulunmuştu kesenler ve yakalanmışlardı. İşte bugün mahkeme vardı, günler öncesinden heyecan sardı beni, kapıya not yapıştırdım günü belirten..İlk defa mahkemeye çıkacağım için ilginç duygular içerisindeydim. Bir yıl sonrasında ilk kez görülecekti dava, vay benim ülkeme..Bilmeyenler için anlatmak istiyorum mahkeme salonlarını, heryerde de aynıdır sanırım. Küçük bir oda. basamakla yükseltilmiş hakim ve savcının bölümü, iki kişi vardı, biri savcı mı onu da pek bilmiyorum ama.. neyse ki tam saatinde aldılar tedirgince girdim içeri, ihmalden avukat da yok, eşim sabah erken git avukata yetki ver dedi ama, benim avukatlık bişeyim yok demiştim ona..neyse, bana nerede durmam gerektiğini söyledi mübaşir, okul sırası.. orada ayakta durdum bir süre sonra oturmamı söylediler.. beni tanımak için adımı soyadımı vs sormadı hakim, direkt zanlıyla ilgilendi. Savcı olduğunu sandığım zat, hep uyukluyordu, hani çaktırmadan yapsa başı ağrıyormuş gibi elini alnına koysa dirseğini masaya dayayarak, hiç umrunda değil resmen uyuyor, belki de rüya bile görüyordur kimbilir..hakim kibar bir beydi, sanığa bile insanca davranıyordu.. ben ilk kez karşılaştım sanıkla, gözlerimin içine bakıyordu affet beni dercesine, olaydaki diğer sanık gelmemişti.. gülümseyemedim bile, hakim kasıt arıyordu, o ise sarhoş olduğunu olayı hiç hatırlamadığını, kamerada kendini gördükten sonra inanamadığı gibi şeyler zırvaladı.. inanmadım tabi ki, ne kadar içerse içsin hiç hatırlamaz mı yaptığını hayal meyal de olsa.. kamera kayıtlarının görülmesi için 12. aya ertelendi ve çıktık salondan.. ilk deneyimimdi Allah bir daha göstermesin, avukata vekalet verip bir daha gitmeyi düşünmüyorum....

Bu yıl tatil için bir grup arkadaşlarımızla ağustos sonunda Midilli ye gittik turla. Kardeşim ve yeğenim de vardı pek güzel geçti, gezdik eğlendik benim için pek değişik değildi onlarca kez gitmiştik eşimle.. kardeşim ve yeğenimle birlikte olmak güzeldi oraları gezerken..Bir hafta sonra eşimin işi vardı orada bir daha gittik, bir gece kaldık döndük.. Geçen hafta da İstanbul dan Atinaya uçtuk, Yunanistandaki orman yangınlarına yardım amaçlı Teodorakis ekolünün sanatçılarını konseri nedeniyle davetliydik. Akropol ün hemen altında bin yıllık anfi tiyatroda 20 den fazla sanatçıyı izledik o muhteşem yapıda.. Zülfü Livaneli de sahne alan sanatçılar içindeydi, güzel parçalar söyledi, şarkılarıyla coştuk. Kasım ayı başında Almanya, Hollanda, Belçika ve Lüksemburg a gezi var, bir terslik olmazsa katılacağız geziye.. Hollanda yı daha önce görmüştüm ama diğerlerini değil.. Emekli olmam çok işe yaradı, dha önce de hep seyahatler çıkıyordu ama gidemiyordum, izin faslı zordu, ilçeden ilden birçok makamdan izin almak zor geliyordu bana, ancak yaz tatillerindekilere katılabiliyordum ama şimdi engel filan kalmadı..

Fahri olarak çalıştığım okul kendi binasına taşındı geçen hafta sonu.. yeni okulumuz pek güzel, ben de en iyi yerlerden kaptım odamı.. eskisinde, yer darlığından arkaya bakan bir odayı bölmüşlerdi benim için.. ama şimdi ön tarafta aydınlık bir odam var..Oruçlu oruçlu pek keyfini çıkaramadım ama bayram sonra kahve ve çayımı da kendi odamda yapacağım, sizleri de beklerim keyif yapmaya..

Başkaca önemli bişi var mı yazmam gereken, herhalde yok.. olursa da yazarım diğer yazılarımda, şeytanın bacağını kırdık ya gerisi gelir inşallah..

Sevgiyle, sağlıkla kalın, hepinizin bayramını kutluyorum. Gelecek günler güzel günler olsun dileğim..