ÇİZGİ

BİR MUSUBET BİN NASİHATTAN EVLAAAAA DIR demişler, sizce de öyle mi?

Uzun zamandır yazmak istemedim, nedendir bilinmez, yoğunluk, isteksizlik.. Ama sizin bloglarınızı hep gezdim okudum yorum bıraktım kimi arkadaşlara..

Ankara daki yürüyüşe katılamadım, buradaki bir etkinlikten dolayı, fırsat buldukça tv den izledim, yüreğim orada kaldı. Evime bayrak asarak destek verdim bu eyleme. Hafta sonu ........................... kuruluş etkinlikleri vardı burada, yoğunduk yani. Noktalama işaretlerini dolduracaam dolduracaam da kabak gibi gogıldan ortaya çıkacaam sonra. f.İ-Lİ-Z Al-i vardı babasınının büstünün açılışında, özel konuğumdu yani. ne kadar mütevazi, dopdolu bir insan. Saatler geçirdik birlikte, nasıl geçtiğini anlamadan..

Bulunduğumuz konum nedeniyle, isim yapmış kişilerle birlikte olduk hep, yazar çizer karikatürist, köşe yazarı, sanatçı, ressam vb.. son onbeş yıldır, ünlü sanatçılarla birlikte olma durumumuz oldu. Kimilerini yakından tanıdıkça, veya özel hayatlarına şahit oldukça, kamera arkasından tanıdığımda gözümden düştüler, bazılarını ise yücelttim içimde. Onlarla ilgili o kadar çok anlatacak şey var ki TIKLANMASA biz bize anlatırdık YAŞANILANLARI VE ŞAHİT OLDUKLARIMI.. başka ortamlarda buluşuruz belki arkadaşlar paylaşırız bişiileri..

Yazıma atasözüyle başlamamın bir nedeni vardı elbette. Perşembe akşamı eşim rahatsızlandı, hastaneye kaldırmışlar ben de gittim hemen hastaneye. Benim yanımda da bir kez daha rahatsızlandı. Yorgunluk, düzenli yemek yememe kısaca kendine bakmama, uyarılarıma rağmen dilinin düsturu olmuş "kötülere bişii olmaz, iyileri Allah görür" lafı.. hiçbirşeyin sağlıktan daha önemli olmadığını anlatmıştır umarım. Daha düzenli yaşamak zorunda, kendine dikkat etmek zorunda.. Yoksa hayat kısa bir çizgi, ya bu yandasın ya da öbürkü tarafta.. değer mi, bu kadar koşuşturmalara değer mi.. ama YAPI işte, umuyorum ve gerçekten istiyorum BU ONA BİR DERS OLUR. Hastalandığı gece yanında kalırken hayatımı gözden geçirdim onunla birlikteyken, seviyorum ben bu adamı dedim hem de çok. Hayatımı ona endesklemişim, yokluğu düşünülemez.. Birlikteliğimizde hiç kötü zamanlarımız olmadı mı, oldu tabi ki de, herkeste olduğu kadar. Ama hiç özünü kaybetmeyen benim Filozofumla ilgili, hatırladığım ve hatırladığımda içimin ezildiği KÖTÜ BİR an gelmedi aklıma, o çook iyi bir İNSAN.. İNSAN GİBİ İNSAN. şimdi iyi, yemesine içmesine ve yaşamına daha dikkat ediyor, inşallah bu şekli hayatına uyarlayabilir devamlı olarak.

ufff .....

kendinize iyi bakın..